Τα θηλώματα είναι καλοήθεις αυξήσεις. Ο κύριος λόγος για την απομάκρυνση είναι η αισθητική εμφάνισή τους, η τοποθεσία στην περιοχή ντεκολτέ των γυναικών. Οι αιτίες του σχηματισμού συνδέονται με μείωση της ανοσίας, προηγουμένως μεταφερθείσες ιογενείς ασθένειες.
Ποικιλίες θηλωμάτων
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος έχει περισσότερους από 10 γονότυπους, αλλά μόνο μερικοί από αυτούς είναι πιο συνηθισμένοι.
Απλά ή χυδαία κονδυλώματα
Ο τύπος των σχηματισμών μολύνει συχνότερα την ανθρώπινη επιδερμίδα. Οι τόποι εντοπισμού τους είναι το τριχωτό της κεφαλής, ο λαιμός, το πρόσωπο, τα χέρια, το σώμα, το δέρμα.
Οι πιο αποτελεσματικές μέθοδοι για την αφαίρεση των θηλωμάτων είναι η φαρμακευτική αγωγή. λειτουργική (με νυστέρι, μεθόδους κρυο-, λέιζερ, ραδιοφώνου, ηλεκτροπηξία). συνδυασμένη (αφαίρεση θηλώματος ακολουθούμενη από φαρμακευτική θεραπεία για την πρόληψη της υποτροπής).
Τα απλά κονδυλώματα έχουν κανονικό στρογγυλό ή οβάλ σχήμα. Μπορούν να ανυψωθούν πάνω από την επιφάνεια της επιδερμίδας κατά 5 χιλιοστά ή περισσότερο.
Η διάμετρος τους φτάνει το 1 εκατοστό. Η δομή των κονδυλωμάτων είναι μαλακή, ομοιογενής και δεν έχει εσωτερικές σφραγίδες. Η ασθένεια δεν συνοδεύεται από εκδήλωση συμπτωμάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι επικίνδυνα.
Η μέθοδος θεραπείας των θηλωμάτων επιλέγεται αυστηρά μεμονωμένα σε κάθε περίπτωση. Είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι αντενδείξεις για μια συγκεκριμένη μέθοδο έκθεσης.
Για παράδειγμα, ένας ασθενής μπορεί να έχει αλλεργία στο κρύο και αυτό μπορεί να είναι εμπόδιο στην κρυοθεραπεία.
Επίπεδα κονδυλώματα
Οι επίπεδες αυξήσεις ονομάζονται επίσης νεανικές. Τα παιδιά, καθώς και εκείνα που έχουν φτάσει στην εφηβεία, είναι ευαίσθητα στην έναρξη της παθολογίας.
Στα γηρατειά, τα νεοπλάσματα είναι πολύ σπάνια. Οι ειδικοί συνδέουν το σχηματισμό επίπεδων κονδυλωμάτων με ορμονικές αλλαγές. Σχηματίζονται ως αποτέλεσμα προηγούμενων ιογενών ασθενειών.
Οι αυξήσεις εμφανίζονται σε μία ή περισσότερες μορφές. Δεν υψώνονται πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Το χρώμα των αναπτύξεων είναι ελαφρύ, κοντά στον φυσικό τόνο του δέρματος.
Τοποθεσίες εντοπισμού: πρόσωπο, λαιμός, πίσω μέρος των χεριών και των ποδιών. Απουσιάζουν σοβαρά ταυτόχρονα συμπτώματα. Η ασθένεια δεν απαιτεί θεραπεία.
Φιλομορφικά κονδυλώματα
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των σχηματισμών είναι η παρουσία μιας λεπτής βάσης. Γι 'αυτό το λόγο, ονομάζονται «υπολογιστής». Αυτά τα κονδυλώματα μεγαλώνουν σε μήκος.
Οι διαστάσεις των μεμονωμένων σχηματισμών φτάνουν το 1 εκατοστό. Το κύριο πρόβλημα με νηματώδη κονδυλώματα είναι το υψηλό τους τραύμα.
Το λεπτό πόδι τους καθιστά ευάλωτους. Οι κονδυλωμάτων εντοπίζονται συχνότερα στον λαιμό, στις μασχάλες, στο δέρμα του προσώπου και στο ντεκολτέ.
Πελματιαία κονδυλώματα
Ένα άλλο όνομα για την παθολογία είναι αγκάθια. Οι σχηματισμοί είναι πυκνές αυξήσεις. Όταν εκτίθενται στη βάση τους, εμφανίζονται επώδυνες αισθήσεις, που θυμίζουν μια βελόνα.
Εξωτερικά, μπορούν εύκολα να συγχέονται με καλαμπόκια ή κάλους. Η εμφάνιση ενός κονδυλώματος συχνά συνοδεύεται από την ανάπτυξη της νόσου.
Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος μεταδίδεται σεξουαλικά. Σε περίπτωση λοίμωξης, κονδυλώματα σχηματίζονται στην οικεία περιοχή - κονδυλώματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
Ο τόπος εντοπισμού τους είναι τα αναπαραγωγικά όργανα και η περιοχή του πρωκτού. Η ασθένεια εκδηλώνεται με τη μορφή μικρών σωματικών βλατίδων.
Τα ίδια τα θηλώματα δεν είναι επικίνδυνα. Ο σχηματισμός τους δεν συνοδεύεται από δυσάρεστα συμπτώματα, αλλά το λεπτό δέρμα είναι επιρρεπές σε τραυματισμό. Ο τραυματισμός στους σχηματισμούς οδηγεί στην προσθήκη δευτερογενούς λοίμωξης.
Εκτός από τα αναφερόμενα είδη, υπάρχουν επίπεδες κονδυλωμάτων και εσωτερικοί σχηματισμοί. Παρά την απουσία συνοδευτικών συμπτωμάτων, η παρουσία σχηματισμών απαιτεί παραπομπή σε ειδικό και τακτική παρακολούθηση.
Λόγοι για την αφαίρεση των σχηματισμών
Οι λόγοι για τους οποίους προέρχονται τα θηλώματα δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Τις περισσότερες φορές επηρεάζουν το πρόσωπο, το λαιμό, το ντεκολτέ. Οι ειδικοί προτείνουν την αφαίρεση των θηλωμάτων ακόμη και σε περιπτώσεις όπου δεν προκαλούν σοβαρή ταλαιπωρία.
Οι λόγοι για την υποχρεωτική χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνουν:
- υψηλού κινδύνουβλάβηθηλώματα;
- ενεργόςύψοςή την ανάπτυξη νέων σχηματισμών, την εξάπλωσή τους στο δέρμα.
- αλλεπάλληλοςο σχηματισμός θηλώματος μετά από φαρμακευτική αγωγή.
Συνιστάται επίσης η απομάκρυνση των θηλωμάτων όταν εντοπίζονται σε ανοιχτές περιοχές του σώματος. Το γεγονός ότι η ανάπτυξη είναι φαγούρα ή φαγούρα προκαλεί ανησυχία.
Αποτελεσματικές μέθοδοι αφαίρεσης
Η σύγχρονη ιατρική προσφέρει στους ασθενείς διάφορους τρόπους αντιμετώπισης των θηλωμάτων:
- ιατρικόςθεραπεία;
- επιχειρήσεωνπαρέμβαση;
- σε συνδυασμόθεραπευτική αγωγή;
- μεθόδουςπαραδοσιακόςφάρμακο.
Η επιλογή ενός θεραπευτικού σχήματος πραγματοποιείται από γιατρό ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση των σχηματισμών.
Φαρμακευτική θεραπεία
Για μικρούς σχηματισμούς και τον εντοπισμό τους σε μη τραυματικά μέρη, συνιστάται η χρήση φαρμακευτικής θεραπείας.
Η συντηρητική θεραπεία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για φρέσκα κονδυλώματα και τον εντοπισμό τους σε περιοχές με λεπτό και ευαίσθητο δέρμα. Τα φάρμακα δεν επιτρέπουν πάντα την πλήρη απομάκρυνση του σχηματισμού.
Τα φάρμακα χρησιμοποιούνται μόνα τους ή σε συνδυασμό. Τις περισσότερες φορές, ένας ειδικός συνταγογραφεί τοπικά φάρμακα σε συνδυασμό με αντιιική θεραπεία.
Χειρουργική επέμβαση
Με τον εντοπισμό των θηλωμάτων σε ανοιχτές περιοχές του δέρματος, την εμφάνιση δυσάρεστων συμπτωμάτων ή αυξημένου κινδύνου τραυματισμού, η χειρουργική επέμβαση σάς επιτρέπει να τα απαλλαγείτε:
- Χειρουργικόςμετακίνηση. Ο ευκολότερος και πιο προσιτός τρόπος για να αφαιρέσετε τη συσσώρευση. Προς το παρόν, χρησιμοποιείται σπάνια στην ιατρική. Συνοδεύεται από υψηλό κίνδυνο σχηματισμού ουλών.
- Ηλεκτροπηξία.Η μέθοδος είναι η αφαίρεση της συσσώρευσης με τη δράση ενός ηλεκτρικού ρεύματος. Ένα ρεύμα υψηλής συχνότητας αποστέλλεται στην πληγείσα περιοχή, το οποίο οδηγεί σε καυτηριασμό της περιοχής θεραπείας. Η διαδικασία είναι γρήγορη και ανώδυνη.
- Λέιζερπήξη. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της μεθόδου είναι η χρήση μιας δέσμης λέιζερ για την αφαίρεση της συσσώρευσης. Η μέθοδος είναι μη τραυματική. Χαρακτηρίζεται από γρήγορους χρόνους επούλωσης. Χάρη στην επίδραση του λέιζερ και την άμεση σφράγιση των αγγείων της περιοχής που υποβλήθηκε σε θεραπεία, ο κίνδυνος αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας είναι ελάχιστος.
- Κρυοθεραπεία.Η μέθοδος βασίζεται στην έκθεση σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Ο σχηματισμός καταψύχεται με υγρό άζωτο. Το κύριο μειονέκτημα της μεθόδου είναι η ανικανότητα να ελέγχεται με ακρίβεια το βάθος της περιοχής επεξεργασίας. Ως αποτέλεσμα, επηρεάζονται υγιείς γειτονικοί ιστοί.
- Ακτινοχειρουργική.Η αφαίρεση του θηλώματος πραγματοποιείται από ραδιοκύματα. Μια ειδική συσκευή δρα στον σχηματισμό και αποκόπτει τον προσβεβλημένο ιστό. Η μέθοδος χρησιμοποιείται ενεργά στη σύγχρονη ιατρική και θεωρείται εξαιρετικά αποτελεσματική και ανώδυνη.
Η μέθοδος χειρουργικής επέμβασης καθορίζεται ανάλογα με το μέγεθος των σχηματισμών, τη θέση και τον αριθμό τους.
Συνδυασμένη θεραπεία
Τις περισσότερες φορές, οι ειδικοί προτείνουν τη χρήση συνδυαστικής θεραπείας. Συνίσταται στην άμεση απομάκρυνση των υπαρχόντων σχηματισμών και στη μετέπειτα φαρμακευτική θεραπεία. Η συνδυασμένη αγωγή στοχεύει στην πρόληψη του κινδύνου επακόλουθης ανάπτυξης θηλωμάτων στο δέρμα του ασθενούς.
Φροντίδα μετά την αφαίρεση
Για να επιταχυνθεί η διαδικασία επούλωσης του τραύματος μετά την αφαίρεση του θηλώματος, πρέπει να ακολουθηθούν ορισμένες συστάσεις.
Μετά την επέμβαση, απαγορεύεται η έκθεση της επιφάνειας του τραύματος σε τραυματισμό. Επίσης, δεν μπορείτε να το κολλήσετε με γύψο. Η έλλειψη καθαρού αέρα επιβραδύνει την αναγέννηση των ιστών. Το μόνο πράγμα είναι ότι όταν βγείτε έξω, το τραύμα μπορεί να κλείσει με βακτηριοκτόνο αυτοκόλλητο γύψο.
Επίσης, μετά το χειρισμό, το δέρμα θα πρέπει να περιορίζεται από την παρατεταμένη έκθεση στο άμεσο ηλιακό φως.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, δεν μπορείτε να βρέξετε την πληγή, καθώς και να εφαρμόσετε καλλυντικά σε αυτό.
Επιπλέον, για τουλάχιστον 3 εβδομάδες θα πρέπει να αρνηθείτε να επισκεφθείτε το σολάριουμ, το λουτρό, την πισίνα.
Για τη θεραπεία του ιστότοπου, οι ειδικοί συμβουλεύουν τη χρήση αντισηπτικών.